मनापासून

मनापासून
मला कळेना कसे घडे हे
कळे तुला गं माझ्या मनीचे
जसे कळे गं सहजपणाने
जीवा घ्यावया श्वास,
गंध तुझा गं मोहवे मला
श्वास तुझा गं जाणवे मला
काही न सुचते काही न रुचते
फक्त तुझा मज ध्यास ....

अगदी माझ्या जवळ असूनही
हाक मारलीस नाही कधी
मी ही करंटा, अबोल प्रीती
तुझी मज कळली नाही कधी
आणि गर्द अंधारी एकदा चुम्बिलेस नयनास
हातात घेउन हात म्हणालीस
किती रे तू थकलास ......

ज्या ज्या वेळी भेटलीस
भारून टाकले तू मजला
शब्दावाचून माझी भावना
मूकपणे कळली तुजला
आज जाणले सखी तुला
संपले सर्व आभास
व्यर्थ वाटती सर्व सूखे
अन लौकिकाची आरास ......

दुःख वाटते एवढेच ...
मी देऊ न शकतो काही तुला
व्यवहारिकतेच्या जगात या गं
कोण विचारी तुला मला
खंत न वाटे याची मला
ये श्वासात मिसळू दे श्वास
पूर्णत्व काय असणार दूजे
माझ्या गं जीवनास .......

योगेश तपस्वी