चालता चालता कधीतरी ठेच लागणारच, जगायच म्हंटल्यावर दु:ख हे असणारच. ठेच लागणार म्हणून चालायच का सोडायच? दू:ख आहे म्हणून का जगायच सोडायच? दु:खातही आनंदाला कोठे तरी शोधायचे. आतुन रडतानाही दुस-याला हसवायचं..ह्यालाच जगणे म्हणतात …. स्वतः रडूनही जो दुसऱ्याला हसवतो …. .दुसऱ्याच्या आनंदात आपले सुख पाहतो ….तो सुखी राहतो..!